Pierwsza wzmianka o Golęczewie pochodzi z 1313 roku, choć z pewnością wieś istniała już wcześniej, jak tego dowodzą wykopaliska archeologiczne.
Do początku XX wieku była to zwykła miejscowość, jakich tysiące. Podupadły majątek wykupiła z rąk polskiego właściciela pruska Komisja Kolonizacyjna. Na życzenie cesarza Wilhelma II zaprojektowano i zrealizowano tu niezwykłe przedsięwzięcie – niemiecką wieś idealną.
W latach 1902-1905 zbudowano i zasiedlono kilkadziesiąt gospodarstw, w których zamieszkali niemieccy osadnicy z różnych stron Niemiec i Europy. Każdy dom został zbudowany według indywidualnego projektu, budowle mieszają i łączą cechy charakterystyczne różnych regionów i miejsc.
Budowa wsi, nazwanej Golenhofen, była szeroko, jak byśmy to teraz powiedzieli, promowana w mediach przez instytucje rządowe i pozarządowe. Golenhofen pokazywano jako przykład i symbol germanizacji wschodnich terenów Cesarstwa Niemieckiego.
Dziś w Golęczewie mieszkają Polacy, wśród nich i ci, w których żyłach płynie krew tych kolonistów, którzy zdecydowali się pozostać po Powstaniu Wielkopolskim. Większość zabytkowych budowli jest zachowana, choć w różnym stanie.
Choć zupełnie nieznane w kraju, Golęczewo jest wyjątkowym pomnikiem historii – polityki germanizacji, a zarazem zwycięstwa polskiego żywiołu w Poznańskiem.
Zobacz też:
https://goleczewo.com/